Erroma, hiri bat baino askoz gehiago.
Euskal Herrian izan zuen eragina K.a. II. mendetik K.o. V. mendera.
Antolatzailea:
Babeslea:
%100 online
Web plataforma 24 orduz eskuragai
Etengabeko tutoretza
Egitaraua - 15 ordu
1. Sarrera orokorra. Erroma errepublikarretik Inperiora.
Gai honetan eredu errepublikarraren amaiera eta pertsona bakarreko gobernurako trantsizioa jorratuko da, eszenario politiko, sozioekonomiko eta kulturalaren oinarrizko ildoak eta lurralde-hedapenaren prozesua aurkeztuz.
2. Gaur egungo Euskal Herriaren espazioa okupatzen zuten gizarte indigenak, Erromarekiko harremanaren unean, K.a. II. eta I. mendeetan.
Helburu nagusia lurralde horretan bizi ziren herrien mosaikoa, haien bizimoduak, antolaketa, alderdi geografikoak eta ezaugarri etnikoak aurkeztea da.
3. Konkistaren diakronia eta kolonizazioaren hasierako hastapenak.
Pultsu militarrak bultzada desberdinen ondorio izan ziren, geografiari, politikari eta kronologiari dagokienez. Augustoren erregealdiaren iraupen luzeak erromatarren ekimena markatu zuen, menperatutako lurraldeak ustiatzeko beharrezkoak ziren azpiegiturak gauzatuz.
4. Integrazio-dinamika. Flaviotar dinastiaren bultzada.
I. mendearen azken herenean mendebaldeko ertzetako eremu geografikoa sustatu zen, bereziki Atlantikoko aldekoa.
5. Behe-inperioko aldaketak.
III. mendearen amaieran, Erromatar Inperioa, Ekialdearen eta Mendebaldearen arteko ezberdintasunak markatuko zituen antolaketa politiko berri batekin berrasmatu zen. Kristautasuna estatuaren erlijio ofizial gisa hartzeak beste geruza bat gehituko du aldaketen eszenatoki horretan.
6. Mendebaldeko Inperioaren amaiera.
Erromatar estatuaren zatiketak eta erresuma barbaroak deiturikoen agerpenak, Euskal Herria aurrera egitea ahalbidetuko dion posizio periferiko batean jarriko dute.
Mertxe Urteaga
Arkeologoa.
Historian doktorea, Arkeologia espezialitatea Valladolideko Unibertsitatean (1987).
Gaur egun, arkeologo gisa, Gipuzkoako Foru Aldundiko Kultura Zuzendaritzako Ondare Historiko-Artistikoaren eta Artxiboen Zerbitzuko talde teknikoko kide da. Unibertsitatea amaitu ondoren, Aranzadi Zientzia Elkartean sartu zen, eta Arkeologia saila sortzen lagundu zuen. 1987 eta 1989 artean, Gazteentzako Hiri Arkeologiako Heziketa Ikastaroa proiektua jarri zuen abian, Gipuzkoako Foru Aldundiaren enkarguz, eta, horren amaieran, Arkeolanen fundazioa sustatu zuen. Erakunde horri hainbat hamarkadatan lotuta egon da, eta bertatik aurkikuntza arkeologiko handiak egin ditu; besteak beste, Irungo erromatar portua. Aurkikuntza horri esker, eta beste hainbat elkartekideri esker, Irungo Oiasso museoaren sorrera bultzatu ahal izan zuen. Udalaren titulartasunekoa zen, eta 2006tik 2016ra arte haren zuzendaria izan zen. Ikerketa-ildo ezagunenetako bat erromatarren portuetako arkeologiarekin lotuta dago, antzinako meatzaritzako lanak ahaztu gabe.
Eusko Jaurlaritzako Kultura Ondarearen Zuzendaritzan ere lan egin du (1989-1990 eta 2002-2004); Euskal Herriko Unibertsitatean irakaskuntzan aritu da Ikasketa Klasikoen Sailean eta Geografia, Historiaurrea eta Arkeologia Sailean (2004-2010); unibertsitate horretako Arkeologia eta Arte Ondarearen masterraren koordinatzailea izan da (1991- 1992), eta udako hainbat ikastaroren zuzendaria (2006-2023).
Kolaboratzaileak
